Te vaak is ‘dankbaarheid’ een van die ‘moeten’-disciplines, naast het flossen van je tanden en het verversen van de olie in je auto. We weten dat het goed voor ons is, maar we vermijden het, behalve (misschien) een verplichte jaarlijkse reflectie tijdens het familiediner. Het lijkt afgezaagd en teleurstellend: als het ‘nog één ding’ dat ons leven niet nodig heeft.

Maar wat als dankbaarheid feitelijk de weg is naar de vrede en tevredenheid die we met tijd en geld proberen te bewerkstelligen? Wat als het zou kunnen veerkracht cultiveren en zelfs bedraad je hersenen opnieuw? Wat zouden die twee minuten dankbaarheid je karakter kunnen verfijnen en je ervaring van het leven dat je nu leidt verbeteren?

Dankbaarheid werkt omdat het onze aandacht traint. Het is een gewoonte van de geest. Waar je aandacht aan besteedt, verandert wat je wilt, hoe je je voelt en wat je gelooft. Dankbaarheid dwingt je om aandacht te besteden aan de goede dingen om je heen. Het is een gewoonte die de manier verandert waarop je het verleden, het heden en de toekomst ervaart.

Bouw een geheugenschatkamer

Wat is er vorige week gebeurd?

U heeft waarschijnlijk geen moeite met het herinneren van de bijtende opmerking van uw baas of de angst om u niet op uw plaats te voelen tijdens dat sociale evenement. Maar herinnert u zich nog het gelach met een collega tijdens de lunch, de rit naar huis met het raam naar beneden bij excellent herfstweer, of het onverwachte telefoontje van een vriend dat u een increase gaf na een lange dag?

Het vastleggen van dankbaarheid zorgt ervoor dat je de herinnering onthoudt Goed dingen – de dingen die je wilt onthouden. Je begint een schat aan herinneringen op te bouwen die je laten lachen, web zoals je filmrol.

Stel je je geest voor als een pot. Elke keer dat je nadenkt over de dingen die je verdrietig, beschaamd of angstig maken, voeg je kleine donkere steentjes toe. Als je mooie momenten vastlegt, voeg je heldere knikkers toe. Misschien vind je het lastig cease gewoon gefixeerd op pijnlijke momenten, maar je kunt beginnen met het brengen van balans door je geest te vullen met heldere momenten. Met voldoende oefening kun je meer tijd besteden aan het herinneren van de heldere momenten dan aan de donkere momenten. Wat zou dat mogelijk kunnen maken?

En naarmate je de manier verandert waarop je je het verleden herinnert, verander je de manier waarop je het heden ervaart.

Geniet van kleine, aanwezige vreugden

Het is van vitaal belang om je een toekomst voor te stellen en ernaar te streven waar je van houdt. Maar het is ook essentieel om het goede te ontvangen van de realiteit waarin je momenteel feitelijk leeft. Leven in het verleden of leven voor de toekomst kunnen je allebei beroven van de vreugde van het heden.

Wanneer je begint met een dankbaarheidsgewoonte aan het einde van elke dag, ga je natuurlijk op zoek naar dingen die je later gedurende de dag zou kunnen schrijven. Al snel start je de goede dingen op te merken terwijl ze gebeuren. In plaats van dankbaarheid alleen achteraf te ervaren, ervaar je het in het heden.

Je merkt het gelach van de kinderen, het patroon van schaduw en licht gecreëerd door de zon die door de bladeren schijnt, het gezang van de vogels na je coaching, en hoe verfrissend je het gezelschap van je vrienden vindt. Je begint van deze momenten te genieten. Je laat ze de eentonigheid van de dag doordringen en je ziel vullen. Het is niet zo dat deze momenten voorheen niet bestonden. Je zat gewoon niet op te letten. Niet zoals dit.

Elk seizoen is een allegaartje. Dat betekent dat een idyllische, perfecte samenloop van omstandigheden onwaarschijnlijk is. Maar het betekent ook dat zelfs de slechtste seizoenen iets goeds bevatten, zodat degenen die het zien, ervan kunnen genieten. Dankbaarheid geeft ons ogen om te zien.

Ontwikkel toekomstige hoop

Overvloedsmentaliteit opent werelden van mogelijkheden. Wij stellen ons meer voor. Wij riskeren meer. Wij proberen meer. En daardoor bereiken we meer. Wij dragen meer bij. Wij groeien meer.

Maar een mentaliteit van overvloed vereist een zeer waardevolle hulpbron: hoop.

Hoop is geen blind optimisme. Het zou onoprecht (en daarom grotendeels machteloos) zijn als dat zo was. Hoop is het anticiperen op goedheid in de komende tijd, zelfs te midden van uitdagingen. Het is geloven dat zelfs bij onvermijdelijk lijden het leven zinvol en zelfs mooi kan zijn.

Hoe kweek je hoop? Hoe kun je weten dat goedheid zal komen? Omdat je elke dag getuige bent geweest van goedheid. Je hebt het een naam gegeven. Beetje bij beetje heb je aan je vermoeide, angstige hart duidelijk gemaakt dat de wereld vol licht is. Het is geen holle, zelfmisleidende mantra. Het is een realiteit waar je ruzie over kunt maken met je lijst met dankbare momenten.

En als je met hoop naar de toekomst kunt kijken, met een mentaliteit van overvloed, kun je genereuzer geven, vrijer liefhebben en onbaatzuchtiger leven.

En dat allemaal uit een korte dankbare lijst per dag? Dat alles in meer. Zoals de meeste goede dingen, gebeurt het niet van de ene op de andere dag. Het is als een rivier die een kloof uitsnijdt: dag na dag, beetje bij beetje. Verandering kost tijd. Maar het zal komen. Durf jij het te proberen?