Ik dacht dat ik dit verdriet onder de knie had. Ik heb bijna tien jaar mensen geholpen met hun liefdesverdriet. Ik heb mijn patronen opnieuw bedraad. Ik ken de hulpmiddelen. Ik heb zelfs een gezonde relatie.

Ik dacht dat alles goed met mij was.

Maar ik heb te maken gehad met een ander soort hartzeer.

Mijn vader is erg ziek geweest. De verslechtering voltrekt zich snel.

Ik heb nog nooit dit soort verdriet meegemaakt. Als je mijn werk hebt gevolgd, weet je misschien dat ik een tumultueuze relatie met hem heb gehad.

Mijn verhaal over mijn vader is dat hij de wortel is van mijn angstige gehechtheid, de reden waarom ik mijn hele leven op de verkeerde plekken naar liefde heb gezocht.

Maar toen ik hem zo zwak zag worden en zijn levensonderhoud afhankelijk was van mij en mijn familie, werd de emotionele lading die ik jegens hem had geneutraliseerd.

Als ik hem assist met lopen, eten of voor hem pleit in een rommelig medisch systeem, is er geen verleden. Ik ben volledig aanwezig. Er komt een intuition in actie en ik ben er alleen maar om hem te helpen wat langer te leven, zo comfortabel mogelijk.

Het is bitterzoet en tegelijkertijd prachtig.

Hoezeer mijn hart ook pijn doet, ik heb het gevoel dat mijn vermogen tot liefde is uitgebreid. Ik voel alles – wat betekent dat de dieptepunten heel moeilijk zijn, maar ik vind ook de meeste ontzag en vreugde in de kleinste dingen. Alsof je de ingewikkelde particulars van een growth opmerkt. Vol ontzag kijken naar de zonsondergang. Een diepe dankbaarheid voelen – voor dit alles.

Wat ik heb geleerd door al mijn trainingen en instrumenten in het omgaan met zaken van het hart: verdriet is niets om bang voor te zijn, of om je voor te schamen. Het maakt je nederig, het grondt je, het vergroot je emotionele bereik.

Ik voel mezelf veranderen, groeien en hoewel ik niet weet waar deze reis me heen zal brengen, weet ik dat het belangrijk is.

Dus wat betekent dit nu voor mij? Ik zal de volgende hosten Breakup Bootcamp in november, en dit zal voorlopig de laatste zijn. Ik ga wat tijd nemen om me te concentreren op het schrijven en te zien wat het volgende is dat ik de wereld in wil brengen.

Met liefde,

Amy