De problemen waarmee het verouderende volkshuisvestingsstelsel in New York te kampen heeft, hebben de stadsleiders decennia lang overweldigd. Nu proberen ambtenaren bij een venture in Brooklyn iets wat ze nog nooit eerder hebben gedaan: bewoners een oplossing laten kiezen.

De afgelopen maand hebben mensen die in de Nostrand Homes in Sheepshead Bay wonen gestemd over hoe zij vinden dat de New York Metropolis Housing Authority lekkende leidingen, ongedierte en kapotte liften moet aanpakken, naast andere urgente problemen die worden verwacht. 600 miljoen greenback gaan kosten repareren.

De stemming, die donderdag eindigt, lijkt de eerste dergelijke campagne te zijn tegen welk volkshuisvestingssysteem in Amerika dan ook, zeiden functionarissen. Ze hopen dat het een mannequin kan worden voor de manier waarop bewoners meer betrokken kunnen worden bij moeilijke maar belangrijke beslissingen over hun huis.

De inzet is hoog: het sociale huisvestingssysteem in New York Metropolis, waar ruim 360.000 inwoners wonen, is een toonaangevend systeem geworden voorbeeld van verslechtering en verwaarlozing. De afnemende federale financiering heeft geleid tot aanhoudende problemen met fuel, elektriciteit, schimmels, lood en meer, en NYCHA schat dit in heeft bijna 80 miljard greenback nodig ruim 20 jaar voor reparaties en renovaties.

Een optie voor bewoners van de Nostrand Homes is huren een particuliere beheerder voor de ontwikkeling. Een andere betreft de verhuur van de gebouwen aan een nieuw opgerichte onderneming van openbaar nut, maar met behoud van het administration van NYCHA. Bewoners konden ook stemmen om de establishment te behouden.

Beide nieuwe voorstellen kunnen miljoenen vrijmaken voor renovaties. Maar de introductie van particulier beheer was omstreden bij andere ontwikkelingen. En het plan van het openbaar nut beogende vennootschap is in New York nog nooit uitgeprobeerd.

NYCHA-functionarissen hebben geen publiek standpunt over de voorstellen ingenomen en zeggen dat ze hopen dat het proces tot een uitkomst leidt die de mensen die in Nostrand wonen ondersteunen.

Ze proberen het vertrouwen te herstellen onder de bewoners die gewend zijn aan wanbeheer, corruptie en erbarmelijke levensomstandigheden. Het bureau hoopt stemmen te houden op andere ontwikkelingen; een tweede is al gepland voor een kleine ontwikkeling in de Bronx.

Het proces heeft de huisvestingsautoriteit in een nieuwe en ongebruikelijke rol geduwd: het voeren van een campagne om te stemmen. Het bureau besteedde 100 dagen aan outreach naar inwoners voordat de stemperiode begon. Het zegt bijna 1.500 gesprekken met bewoners aan de deur te hebben gehad en bijna 2.000 telefoongesprekken.

Campagneliteratuur ligt verspreid over de 16 gebouwen en 24 hectare van Nostrand, met flyers van NYCHA, vakbonden en belangengroepen in deuren en brievenbussen gestopt, waarvan sommige verkeerde informatie bevatten.

Het bureau heeft een geïmproviseerd stembureau opgezet in een versleten appartement op de eerste verdieping, waar drie stemhokjes langs de muur staan ​​en kiezers ‘Ik heb gestemd’-stickers kunnen ophalen. Bewoners kunnen ook per publish of on-line stemmen.

Lisa Bova-Hiatt, CEO van NYCHA, zei dat de stemming “de eerste keer in het hele land was waar een bewoner van een sociale woningbouw de mogelijkheid heeft om te bepalen wat zijn lot is.”

Publieke leiders beloven routinematig om de problemen van NYCHA op te lossen. Toch blijven de omstandigheden verslechteren.

Burgemeester Eric Adams heeft verschillende ontwikkelingen in de richting van particulier beheer geduwd onder een programma dat bekend staat als Permanente betaalbaarheidsverbintenis samenof PACT, een van de opties die inwoners van Nostrand overwegen.

De regering van de heer Adams lobbyde ook bij de staat om een ​​openbaar nut beogende onderneming op te richten, bekend als de NYCHA Preservation Belief, die een contract zou sluiten met de huisvestingsautoriteit om individuele ontwikkelingen te beheren.

Beide opties zouden NYCHA in staat stellen through het Sectie 8-programma een andere pot met federale fondsen aan te boren.

In veel gevallen hebben huurders, uit angst voor het verlies van hun huis, zich verzet tegen veranderingen die hen werden opgedrongen. Bij Nostrand hebben ze nu misschien op zijn minst enige keuze, ook al lijken de particulars ingewikkeld.

“Als ik het lees, is het gewoon mumbo jumbo”, vertelde Camille Sierra, een inwoner van Nostrand, aan ambtenaren van NYCHA die onlangs op de deur klopten om de bewoners te vragen of ze hadden gestemd.

Mevrouw Sierra, 47, woont al twintig jaar in Nostrand. Ze zei dat ze te maken heeft gehad met schimmel en afbrokkelende muren.

Ze was een voormalige flebotomist en medisch assistent die nu leeft van een uitkering voor arbeidsongeschiktheid. Ze zei dat ze de voorkeur gaf aan elke optie die ervoor zou zorgen dat haar kinderen haar appartement in de toekomst zouden kunnen overnemen.

Na het afwegen van de voorstellen van de functionarissen zei mevrouw Sierra dat ze van plan was op de Belief te stemmen, omdat ze dacht dat de nieuwe organisatie NYCHA ter verantwoording zou kunnen roepen.

‘Ik ben sceptisch’, zei ze. “Ik wil er positief over zijn.”

William Barsky, 68, vertelde de functionarissen dat hij al op de Belief had gestemd.

‘Er is mij verteld dat het PACT uiteindelijk meer geld zou kosten,’ zei hij. De ambtenaren legden uit dat dit niet zou worden toegestaan.

Voorstanders van huisvesting, zoals Iziah Thompson, een senior beleidsanalist bij de Neighborhood Service Society of New York, die kritiek heeft geuit op de eerdere hulpverlening van NYCHA aan huurders, zeiden dat de stemming een teken was van vooruitgang.

“Als mensen al een paar decennia kijken naar wat er in het hele land gebeurt op het gebied van de volkshuisvesting, is dit iets heel anders”, zei hij.

De heer Barsky woont sinds 1976 in Nostrand en zei dat hij hoopvol was over de mogelijkheid van upgrades van zijn appartement. Het laatste dat hij zich herinnerde was de nieuwe koelkast die hij in 1982 kreeg.

‘Mijn appartement zal er mooier uitzien,’ zei hij.