Ons verhaal begint start jaren zestig met een goede tip in de spreekkamer van een dokter: “Mijn vader was tandarts in Parijs en een patiënt zei hem dat hij eens moest kijken naar dit kleine gehucht, verscholen in de vallei. Hij had van zijn Bretonse familie gehoord dat de boer wilde verkopen”, vertelt Benoît Rauzy. Het gehucht in kwestie ligt in de buurt van Audierne in Bretagne, en het eind 18e-eeuwse complicated werd het zomerverblijf van de familie Rauzy: Benoît maakt hier sinds zijn geboorte pelgrimstochten.

Samen met zijn companion Anthony Watson is Benoît eigenaar van Atelier Vime, leverancier van de mooiste rotanmeubels van Frankrijk, nieuw en classic. De twee gingen in 2018 in een opwelling aan de slag toen ze een hôtel particulier in de Provence aan het verbouwen waren. Nadat ze ontdekten dat dit het hoofdkantoor was geweest van een ooit bloeiend lokaal rotanbedrijf dat vrijwel verdwenen was, richtten ze een winkel op en leerden gaandeweg . Het huis van Anthony en Benoît werd een gevierde etalage voor hun creaties, en vervolgens restaureerden ze het 18e-eeuwse huis ernaast: het is nu het Atelier Vime zomerimperium.

Ondertussen hebben deze historische huisfluisteraars ook de boerderij van Rauzy nieuw leven ingeblazen: hun werk kwam in een stroomversnelling tijdens de pandemie toen het echtpaar in Bretagne bleef en het werk zelf deed, van het opruimen van struikgewas tot het leggen van tegels. “Benoîts familie werd omringd door schilders, beeldhouwers en dichters die de bijgebouwen gebruikten als werkruimtes”, zegt Anthony. “De plek was onaangeroerd en er zijn nog steeds veel creaties van deze vrienden.” De keuken en de badkamer vereisten een grote klus, maar als je deze kamers nu ziet, zou je het nooit weten: “het doel”, zegt Benoît, “was om de sfeer en de poëzie te behouden.” Natuurlijk is er nu veel meer rotan in huis. Kom kijken.

Fotografie met dank aan Atelier Vime (@ateliervime).

Toen de familie het landgoed kocht, was dit deel van Bretagne “niet zo beroemd omdat het heel ver rijden was van Parijs, er waren geen makelaarskantoren en alle boerderijen waren nog steeds actief”, zegt Anthony. De ouders van Benoît konden through mond-tot-mondreclame kopen omdat de plaatselijke boer op het punt stond te trouwen en naar de nabijgelegen boerderij van zijn vrouw te verhuizen.