Zonder al te veel weg te geven kunnen we zeggen dat Anthony de Haas een van onze favoriete interviewonderwerpen is. Niet alleen is hij een charismatische persoonlijkheid en daardoor altijd een goed interview, hij is ook ontwapenend eerlijk over zijn werk en over A. Lange & Söhne in het algemeen. Dat wil niet zeggen dat andere woordvoerders zoals Wilhelm Schmid en Tino Bobe minder openhartig zijn, maar De Haas heeft gewoon een bepaalde sfeer. Of het kan allemaal te maken hebben met het feit dat De Haas Nederlander is.

Nu is De Haas bepaald geen onbekende voor ons, en voor jou, aangezien je een van de slechts drie mensen bent die op de plaat spreekt voor A. Lange & Söhne (die ons allemaal de afgelopen vijf jaar met face-time hebben beloofd ). Je zou dus kunnen denken dat we weinig te bespreken hebben met De Haas. Niets is minder waar, need deze horlogelegende is een populair en veelgevraagd interviewonderwerp. De reden – er zijn er veel, maar deze werkt als een indicatieve illustratie – is dat De Haas geweldige citaten geeft en een orkaan van informatie is. Elke keer als je De Haas inschakelt, is het een reële mogelijkheid dat je wordt meegesleept door een stortvloed aan informatie.

Ter gelegenheid van deze laatste bijeenkomst is WOW Thailand-redacteur Ruckdee Chotjinda bij ons omdat we de fabriek van A. Lange & Söhne in Glashütte bezoeken. Het gesprek vond plaats in een onopvallende vergaderruimte met journalisten uit onze regio; Ook aanwezig zijn vertegenwoordigers van Robb Report Malaysia en QP Thailand. De hier gepresenteerde vragen en antwoorden zijn voor het grootste deel afkomstig van Ruckdee en deze schrijver, hoewel tussenwerpsels wel voorkwamen, maar kortheidshalve zijn uitgesloten. De tweede vraag, over dubbele montage, kwam van de Robb Report-journalist.

Lees verder: Een exclusief interview met productiedirecteur Tino Bobe van A. Lange & Söhne over de toekomst van luxe uurwerken

Wat dat betreft wordt het eerste antwoord van De Haas grotendeels onbewerkt gepresenteerd, zodat je kunt zien hoe praatziek hij kan zijn, zelfs als hij met de eenvoudigste vragen wordt geconfronteerd (de mijne, wat overigens ongebruikelijk is voor mij). Zowel de vraag als het antwoord zijn aangepast voor duidelijkheid, taalgebruik en een gelijkmatige lengte, maar zijn verder ongewijzigd. Voor het geval je het je afvraagt: het antwoord van De Haas duurde meer dan 10 minuten, wat al mijn tijd voor het interview in beslag nam, maar hij ging gracieus door gedurende de tijd die de groep oorspronkelijk was toegewezen. We hebben eerlijk gezegd genoeg materiaal voor een heel persoonlijk stukje over de Haas, maar helaas staat tijd en ruimte niet aan onze kant. Wij krijgen ongetwijfeld nog een keer de kans!

Nogmaals gefeliciteerd met de Odysseus Chronograph, die Tino Bobe ons dit jaar liet zien op Watches and Wonders Genève. Iedereen wil weten waarom je dit in beperkte oplage hebt gemaakt, en slechts in beperkte oplage, wat een primeur is voor A. Lange & Söhne…

Ja, nu dachten we dat het een heel, heel, heel ingewikkelde chronograaf was (dus) eerlijk gezegd zeiden we: weet je wat, laten we beginnen met een beperkte oplage in (staal), en dan zullen we zien. Laten we eerst deze honderd stuks leveren, dan zien we wel. De wereld boos maken met (de bewering dat) “het overal verkrijgbaar is…” terwijl we weten dat we een beetje worstelen (met de productie)…we hebben lange wachtlijsten voor de stalen Odysseus, de standaardversie. En we hebben titanium en witgoud (versies van de standaard tijdloze Odysseus); we waren echt overweldigd door het succes…door de vraag naar de Odysseus.

Toen we het horloge in oktober 2019 lanceerden, was het erg polariserend en dat was goed. Maar in december moesten we al een productievergadering houden, need we maken geen wijzerplaten, we zijn geen wijzerplatenmakers; de armbanden maken wij niet in huis. We moesten dus additional stukken bestellen (van alles waarvoor we leveranciers nodig hadden) en dat hebben we gedaan. Toen gingen we allemaal in (COVID-19) lockdown en al die dingen liepen vertraging op en we konden de achterstand nooit meer inhalen…

Op het gebied van de uurwerken (uurwerken) hadden we intern nog een ander probleem, en misschien komt dat ook doordat we overrompeld waren (over de vraag naar de Odysseus): de horlogemakers die aan het kaliber werken (L155.1) zijn dezelfde die werken aan de Lange 1 (kaliber L121.1). Het is hetzelfde kwalificatieniveau dat nodig is om beide te halen, dus nu hebben we een probleem, need is de Odysseus belangrijker dan de Lange 1? Nee! Dus arme Tino en zijn crew (moeten dit voor elkaar krijgen)…je kunt niet tegen een horlogemaker zeggen dat je deze week Odysseus maakt en de week erna aan de Lange 1 werkt. Zo werkt het niet; voor een horlogemaker is het vervelend (de Haas zelf is een horlogemaker van opleiding – Ed) maar we gaan het eigenlijk wel doen (zoiets).

Lees verder: A. Lange & Sohne Lange 1 Tijdzone: WOW-keuze van de redactie

Aan de andere kant is er ook planning – ik heb planning en ontwikkeling (onder mij) en je zou kunnen (suggereren) dat ik de ontwikkeling uitstel, maar dat verpest mijn hele programma. We hebben (bijvoorbeeld nog een complicatie gepland voor de Odysseus) en dit duurt twee tot drie jaar. Als ik dit uitstel, wordt er iets anders uitgesteld, en dat gaat allemaal de levenscyclus van de collecties in beslag nemen (er draaien dus veel wielen en er staat veel op het spel).

Op dit second (terugkomend op de kwestie van de Odysseus Chronograph) hebben we twee horlogemakers in opleiding om het kaliber L156.1 te maken (dit is het Odysseus Chronograph-kaliber – Ed). Ik zeg dat ze in coaching zijn, maar het zijn geen absolute newcomers – ze werkten eerder aan de Triple Break up. Maar de Odysseus Chronograaf is zo anders dan alle chronografen die we eerder hebben gemaakt. Ik bedoel, ja, er is hier een verticale koppeling, maar als horlogemaker denk ik, als ik ‘verticale koppeling’ hoor, aan iets dat industrieel is gemaakt. We wilden iets heel anders maken en dat is de uitdaging die we onszelf gaven. (De twee nieuwe jongens) hebben veel zin om aan de Odysseus Chronograph te werken en als ze in november beginnen, worden de eerste exemplaren misschien start 2024 geleverd.

Onderschat ook de complexiteit niet. Voor zoiets als de nul-reset (functie van de Langematik Perpetual en 1815 Tourbillon)… krijg ik vragen over waarom we geen nul-reset hebben voor de collecties, omdat het zo geniaal is… We zouden het kunnen doen, in de reguliere Lange 1 bijvoorbeeld, maar dan zou de prijs van het horloge exploderen… het zou 10.000 euro duurder zijn (of meer) omdat de nul-reset bijna op het chronograafmechanisme zelf lijkt. Je hebt meer onderdelen en dus heb je meer ruimte nodig.

Dus (terug naar de Odysseus Chronograaf), omdat deze zo anders en zo uitdagend voor ons is, maken we er veel laboratoriumtests voor. We testen de start-stop-chronograafactie 50.000 keer, en daarna nog eens 50.000 keer nadat we de chronograaf 10 minuten hebben laten lopen (dit alles wordt gedaan door een machine, er zit niemand die daar zit om de chronograaf te starten, stoppen en herstarten) . Wij zijn hier Duits en willen graag een beetje Duitse kwaliteitscontrole! Daarom zeiden we slechts 100 stuks, hoewel onze verkopers op de eerste dag van Watches and Wonders Genève vroegen waarom we geen 250 stuks maken. We weten dat er misschien 500 mensen zijn aan wie we de Odysseus Chronograph zouden kunnen verkopen (en waarschijnlijk nog veel meer dan dit – Ed), maar (nogmaals, vanwege de complexiteit van zoiets uitdagends voor de eerste keer doen) zeiden we: laten we eerst leveren deze 100 stuks. Hoe snel – relatief – we deze horloges überhaupt kunnen maken, weten we niet. We weten niet of we één horloge in één jaar of twee jaar kunnen maken… Horloges verkopen is één ding, ze maken is iets anders.

Ontwikkelen (zoiets als de Odysseus Chronograph), dat is wat je (dus journalisten en verzamelaars – Ed) nooit zult zien omdat we iets compleet nieuws maken. Misschien zullen deze twee horlogemakers die aan de Odysseus Chronograph gaan werken zeggen: “Oh, dit is gemakkelijk; Ik kan er één per maand doen,’ maar we weten het gewoon niet voordat we beginnen. We hebben een betrouwbaar plan nodig dat ons vertelt hoeveel tijd we nodig hebben om daadwerkelijk te leveren. Kijk (onder de streep), we spelen hier geen spelletjes… het is niet zo dat we er al 50 klaar hebben staan, maar we wachten nog even omdat het interessant is…

Sorry, dit is een heel lang antwoord op een relatief korte vraag, maar ik ben slecht in korte antwoorden.

Vertel ons meer over dubbele montage, een signatuur van A. Lange & Söhne.

Weet je, een tweede vergadering is in de wereld van complicaties heel gebruikelijk. Ik werkte vroeger bij Audemars Piguet in Zwitserland (nu bijna 20 jaar geleden omdat de Haas in 2024 zijn 20-jarig jubileum viert bij A. Lange & Sohne – Ed). Wij deden hetzelfde. Tijdens de eerste montage kan het gebeuren dat er overal olie in het uurwerk terechtkomt, en je wilt iets in die staat niet verkopen. Dus je haalt het uit elkaar en maakt het schoon; dat is wat wij hier ook doen. Het bijzondere dat wij bij A. Lange & Sohne hebben is Duits zilver en dit materiaal is wat gevoelig. Als je het aanraakt, zal het oxideren – maar natuurlijk zal geen enkele horlogemaker ooit een onderdeel met (blote) vingers aanraken. Nooit, of het nu hier is, of Patek Philippe of Seiko (de productie van onderdelen is echter een andere zaak, waar je ook heen gaat, en contact met de blote huid kan voorkomen – Ed).

Je hebt onze CNC-machines dus niet gezien, omdat het allemaal hetzelfde spul is als in Zwitserland, en je hebt waarschijnlijk meer fabrikanten gezien dan ik. Maar er is één machine die we hebben die niemand anders heeft, en als ik de (A. Lange & Söhne) tour zou geven, zou dat de enige machine zijn die ik zou laten zien. Het is een wasmachine voor de Duitse zilveren onderdelen. We hebben dit samen met de technische universiteit hier in Dresden ontwikkeld. Wanneer u dus bijvoorbeeld een grondplaat of een tandwieltreinbrug maakt, doet de machine eerst de ene kant en dan de andere. Tussendoor gaan de onderdelen allemaal de speciaal daarvoor gemaakte wasmachine in. Dat vind ik heel interessant (en anders hier bij A. Lange & Söhne).

Dubbelmontage (waarbij we van elk kaliber een eerste montage doen en ze vervolgens allemaal uit elkaar halen en alles opnieuw doen) is bij A. Lange & Söhne al sinds de begin standaard. Het is gewoon hoe wij werken. Nu hebben we een keer geprobeerd om met de Saxonia slechts één enkele assemblage te doen, en dat was een ramp. Je denkt dat we tijd zouden besparen, maar dat hebben we niet gedaan; we hebben tijd verspild!

Wat dat betreft doet A. Lange & Sohne niet alles in eigen beheer, dus hoe bepaal je wat je gaat doen?

Wij maken geen wijzerplaten en kasten (zoals eerder vermeld), maar er zijn uitzonderingen. We maken onze eigen geëmailleerde wijzerplaten, wat een enorm mission voor ons was en we kregen zelfs steun van Vacheron Constantin toen we problemen tegenkwamen. Weet je, in Glashütte zijn er misschien acht of negen horlogemerken, en nul wijzerplaatmakers. Dit betekent dat een wijzerplaatmaker hier niet genoeg omzet zal hebben om te overleven. Kunt u zich nu voorstellen wat voor soort investering er nodig is om een ​​wijzerplaatmaker te starten en te runnen? Het is niet iets dat we in het algemeen willen aanraken.

Op dezelfde manier maken we zelf een aantal ingewikkelde circumstances, maar de relaxation laten we over aan de grote casemakers die we in (Richemont) in Zwitserland hebben. Je hebt misschien gehoord dat we niet onze eigen schroeven maken, en dat is waar. We weten hoe we ze moeten maken, en we maken deze onderdelen ook voor prototypes. Wij sturen de specificaties naar specialisten die 40 keer zoveel machines hebben als wij hebben (of kunnen hebben). Het is logisch dat zo’n specialist deze componenten produceert.

Aan de andere kant weet je dat we haarveren maken, en dat willen we ook doen. Natuurlijk hebben we de capaciteit om voor anderen te produceren, en dat hebben we ook, maar ik experimenteer liever met die capaciteit. Kent u het remontoirsysteem dat we in het Zeitwerk gebruiken? Er is daar een tweede spiraalveer, en je moet weten dat we deze oplossing nooit zouden hebben gevonden… we hadden zelfs het idee gehad van een remontoirsysteem in het Zeitwerk, als we niet over de productiecapaciteit van de spiraalveer zouden beschikken.

Dit artikel verscheen voor het eerst in de Legacy 2024-uitgave van WOW.

Voor meer informatie over het nieuwste op het gebied van luxe horloges leest u: Klik hier.