Ik herinner me mijn eerste dag in een grote commerciële houtwinkel; Ik bedoel waanzinnig groot. We hebben het over een ruimte van bijna 100.000 vierkante meter die voor de helft bestemd is voor houtverwerking. Omdat ik uit garages met drie auto’s kwam, leek deze plek op NASA.

Destijds maakte ik een sprong van het repliceren van historisch freeswerk met een paar oude vrienden naar de moderne bouwwereld. Onnodig te zeggen dat ik in eerste instantie onder de indruk was en een beetje geïntimideerd. Dit werd er niet gemakkelijker op gemaakt door de grijze man die me opmeten en me de beste check gaf om het vaardigheidsniveau van een houtbewerker te bepalen: “Maak twee zijden van deze planken plat en vierkant.”

Ik kon internet zo goed een plank plat maken als wie dan ook, maar toen ik mijn karretje naar de 24″ Tersa-joiner trok, was ik een beetje uit mijn factor. Ik had voor altijd aan jointers gewerkt, maar niets groter dan 10 ″. De meesten van jullie weten dat een 10″-joiner dingen zal doen waarvan je nooit had gedacht dat hij zou doen als er geen toegang is tot een grotere, maar nu had ik het gevoel dat ik geen beperkingen had. Ik wist niet wanneer ik zoiets breed zou verwerken, maar ik had het gevoel dat ze het alleen in de winkel zouden hebben als het echt nodig was. Dus nadat hij een kar met Sapele-deurvleugelonderdelen had platgemaakt en vierkant gemaakt, bekeek hij mijn werk en zei: “Nu die”, gebarend naar een absoluut angstaanjagende stapel hout waarvan ik dacht dat het me weken zou kosten om het te verwerken.

Ik reed een paar karren erheen, in de wetenschap dat ik geslaagd was voor de check. Ik laadde de onderdelen en keerde terug naar de jointer om een ​​jointerhaak te vinden – een hybride van een bankhaak en een duwstok. Ik had er nog nooit een gebruikt of gezien. Voorheen was het meeste hout dat ik ooit had verwerkt slechts genoeg om een ​​paar ramen of misschien twee deuren tegelijk te voltooien. Ik wist dat dit zou helpen: geen enkele hoeveelheid peddels of nitrilhandschoenen kon me tijdig door deze duizelingwekkende stapel hout heen krijgen.

Dagen en weken gingen door met het verwerken van kilometers hout per dag; een misselijkmakende hoeveelheid tijd die ik over zoiets gevaarlijks moest nadenken, wat leidde tot het proces dat volgens mij het beste was om lid te worden van een bestuur. Het gebruik van een duwpeddel om de snede te leiden, zorgt voor de juiste druk op de uitvoertafel om bogen en wendingen te verwijderen. Bovendien is het van het grootste belang om ervoor te zorgen dat u niet te exhausting drukt om het bord af te buigen en uw hand altijd op minstens 7,5 cm afstand van de snijkop te houden. Bovendien zorgt het gebruik van een verbindingshaak om het bord te volgen voor geen overmatige neerwaartse druk, terwijl een zwaar of anderszins resistent bord veilig en constant over de messen wordt bewogen.

Uiteindelijk is een jointerhaak een eenvoudig stuk gereedschap van sloophout waarvan ik aandring dat iedereen deze naast de jointer bewaart, al is het maar om hem één keer te gebruiken op een stuk waar je moeite mee hebt. Een van de eenvoudigere gereedschappen om te maken, het is in feite een bankhaak met een handvat aan de bovenkant. De enige uitzondering is dat ik zou aanraden om geen metalen bevestigingsmiddelen (schroeven, spijkers, enz.) te gebruiken om te voorkomen dat er krassen of beschadigingen op de voeg ontstaan. Er zijn geen formele afmetingen, maar ik maak de haak meestal ongeveer 2,5 cm lang en ⅜” dik – alleen omdat ik vond dat dat het beste werkte. Ik start met het bevestigen van het “handvat” by way of een paar pluggen en wat lijm aan het uiteinde van de haak. Nadat de lijm droog is, zaagt u de lijm af op de tafelzaag, zodat u een vierkante haak krijgt op ⅜” hoogte 1″ vanaf het uiteinde.

Vervolgens breng ik het naar de lintzaag om het voorste uiteinde van de haak naar achteren weg te zagen, waarbij de haak van 1 “x ⅜” overblijft.

Voor de goede orde neem ik hem mee naar de financial institution, zorg ervoor dat de foundation plat is met een laag hoekvlak en sla het handvat en de randen om zodat het comfortabel in de hand ligt.

Na de eerste kom je erachter wat prettig voelt en wat het beste werkt voor jouw proces. Ik heb er twee bij de jointer (12″ en 20″). Ik passeer vaak 9 ‘lange 14’ brede 8/4 eik over de voegmachine, en bij elke pas reik ik ernaar. Ik hoop dat dit sommige mensen helpt die worstelen met een comfortabel en veilig gevoel op de jointer en de cijfers binnen het dubbele bereik houdt.