Met diepe droefheid kondigen wij het overlijden aan van Paul Roman, de visionaire oprichter van The Taunton Press en Fijne houtbewerking tijdschrift. Paul’s opmerkelijke bijdragen aan de wereld van houtbewerking en uitgeverij hebben een onuitwisbare stempel gedrukt op beide industrieën.

Zijn reis begon met een passie voor vakmanschap en een visie om een ​​platform te creëren dat het kunstenaarschap van houtbewerking vierde. In 1975 richtte hij The Taunton Press op en lanceerde Fijne houtbewerking, een publicatie die al snel dé informatiebron werd voor houtbewerkers die op zoek waren naar inspiratie, educatie en gemeenschapsgevoel. Zijn toewijding aan uitmuntendheid en zijn scherpe kennis van het vak namen toe Fijne houtbewerking om een ​​iconische publicatie te worden die houtbewerkers over de hele wereld blijft inspireren.

Terwijl we rouwen om het verlies van een visionair, vieren we ook de ongelooflijke affect die Paul had op de houtbewerkingsgemeenschap. Zijn nalatenschap zal ongetwijfeld nog generaties lang vorm blijven geven aan de toekomst van houtbewerking en uitgeverij.

Onze gedachten en condoleances gaan in deze moeilijke tijd uit naar de Romeinse familie. We nodigen degenen die geraakt zijn door het werk van Paul uit om hun herinneringen en eerbetoon te delen terwijl we gezamenlijk een man herdenken wiens passie en visie de levens van zo velen hebben verrijkt.

Zijn overlijdensbericht vindt u hier.

Hieronder vindt u de oprichtersbrief van Paul uit onze uitgave ter ere van het 25-jarig jubileum. Het leek ons ​​passend om dit vandaag te delen.

Opmerking van de oprichter

Door Paulus Roman
Van fijne houtbewerking nr. 146– 25 jaar! 2001

Halverwege de jaren zestig was ik misschien wel een van de weinige mensen in het land die serieus overwoog om een ​​carrière in het bedrijfsleven achter zich te laten en fulltime houtbewerker te worden. Maar naarmate de tijd verstreek, ontdekte ik steeds meer mensen zoals ik, die een hartstochtelijke interesse in het vak hadden en die mijn droom deelden om meer tijd in de houtwerkplaats door te brengen dan op kantoor. Ik ontdekte ook dat we een frustratie deelden over het gebrek aan echt goede informatie over houtbewerking. Afgezien van een paar boeken over antiek meubilair en de standaard leerboeken over industriële kunst, was er niet veel te vinden; er was geen plek waar je terecht kon voor diepgaande, actuele informatie en voor een flinke dosis nieuwe inspiratie.

Dus ergens start 1975 bracht ik een idee dat ik een aantal jaren eerder had, weer tot leven: het starten van een tijdschrift voor houtbewerking. Ik had een tijdschrift voor ogen dat houtbewerkers zou helpen een sterke foundation te krijgen in de technische tradities van het ambacht en tegelijkertijd kennis te maken met de beste voorbeelden van hedendaags vakmanschap en design. Mijn oorspronkelijke plan was vrij bescheiden: een driemaandelijks, geheel zwart-wit tijdschrift met geniete ruggengraat, met de nadruk op echte informatie van de beste houtbewerkers die er waren. Dit betekende dat ik overal heen moest reizen om erachter te komen wie deze houtbewerkers waren en hen te overtuigen om voor een tijdschrift te schrijven waar ze nog nooit van hadden gehoord. De ene ontmoeting leidde tot de andere, en het duurde niet lang voordat ik besefte wat een enorme, bijna verborgen rijkdom aan kennis, ervaring en expertise er lag te wachten tot iemand deze bekend zou maken.

Tage Frid, Jere Osgood, Invoice Keyser, R. Bruce Hoadley, Alphonse Mattia, Robert Whitley en Andy Marlow zijn slechts enkele van de vele namen die in je opkomen uit de begindagen van het tijdschrift. Binnenkort de pagina’s van Fijne houtbewerking werd de plek waar deze enorm getalenteerde vakmensen en hun collega’s hun kennis konden delen met een snelgroeiende groep houtbewerkers. Het ontdekken en aanboren van deze enorme bron van kennis en het vervolgens publiceren om een ​​even grote honger naar informatie te stillen, zorgde voor de meest opwindende tijd van mijn leven.

Vanaf het start, Fijne houtbewerking was een three way partnership. Het was mijn taak om het tijdschrift en al het bijbehorende promotiemateriaal te maken. Mijn vrouw, Jan, stemde ermee in om de zakelijke kant van de zaak op zich te nemen: alle oplage, klantenservice en advertenties. In september 1975 maakten we onze spaarrekening leeg om de eerste mailing naar potentiële abonnees te betalen. En toen wachtten we af wat er zou gebeuren.

Drie weken later moesten we onze kinderen, onze vrienden en buren inschakelen om de duizenden enveloppen te openen en de bestellingen te verwerken. En ik dacht dat ik me er beter op kon concentreren om het eerste nummer van het tijdschrift de deur uit te krijgen. Jan en ik hadden al een aantal belangrijke strategische beslissingen genomen.

We wisten dat onze lezers op de eerste plaats zouden komen. Dit leidde tot het besluit om de reclame gescheiden te houden van de artikelen en alleen die advertenties te accepteren die direct verband hielden met de praktijk van houtbewerking. Deze beperkingen maakten het in de beginjaren moeilijk om advertenties te verkopen, maar al snel werden de advertentiepagina’s van deze websites ook steeds populairder Fijne houtbewerking werd een robuuste marktplaats waar grote en kleine bedrijven, nieuw en oud, enthousiaste houtbewerkers konden bereiken die actief op zoek waren naar gereedschappen en materialen. Jan en ik zijn erg trots dat we zo’n vormende rol hebben kunnen spelen in de enorme groei van de houtbewerkingsgemeenschap.

Dus hier zijn we een kwart eeuw later, en het ambacht van het bewerken van hout in Amerika heeft zich vanuit bijna geheimhouding in de jaren zestig ontwikkeld tot massamedia-aandacht in het nieuwe millennium. Television-programma’s, een tiental tijdschriften, honderden video’s en talloze boeken beschrijven en presenteren allemaal elk side van houtbewerking, van het maken van freesmallen tot het snijden van Tudor-rozen. En nu belooft het web zelfs een nieuwe dimensie toe te voegen aan het creëren en publiceren van informatie over houtbewerking.

Vooruitkijkend naar de komende 25 jaar zie ik onze grootste uitdaging in het benutten van het web en de ontwikkelingsmogelijkheden ervan, niet alleen om de gemeenschap van houtbewerkers te dienen met een veel rijker aanbod aan kennis en inspiratie, maar ook om de mensen in deze gemeenschap steeds dichter bij elkaar te brengen. samen.